پویا بهاری

حدود ساعت 6 یک برادر ارتشی که یک لندرور عراقی را به غنیمت گرفته بود، به جای ما آمد و روی جاده که بغلش ما سنگر ساخته بودیم، در فاصله ی 50 متری ما پارک کرد تا با برادران ارتشی تیپ 5 هوابرد صحبت کند. همین که از ماشین پیاده شد، از سینه به بالا قطع شد و حتی ذرات گوشت و مغز سرش روی لباس های دیگر برادران ارتشی و بسیجی ریخت. این اولین بار بود که فردی در مقابلم این گونه به سعادت شهادت دست می یافت.

عاشق رفتن،کی از رفتن پشیمان میشود؟

سه ساله بودم که پدرم از خانه رفت
چیز زیادی برای من و مادرم نگذاشت
فقط گفت که زود بر میگردد
سال ها میگذرد!
پدرم بد قول نبود..

سردار بی ادعا...

چیزی که هنوز خاطره اش قلب مرا به درد می آورد، دو جنازه ای بود که در آغوش هم جان باخته بودند و بدن هاشان در هم گره خورده بود. پدر و پسری که در آغوش هم به شهادت رسیده بودند . معلوم نبود که پدر برای کمک به پسرش رفته یا پسر برای کمک به پدرش...
رضا رضوانی از رزمندگان جبهه غرب. بازی درا

خطاب به داعشی ها :
ما از سبوی شاه دین مجنون و مستیم...
برگـــرد تا ســـــــربند یــــا زهرا نبستیم .

هم قد گلوله توپ بود.

گفتم: چه جوری اومدی اینجا؟

گفت: با التماس!

گفتم : چه جوری گلوله رو بلند می‌کنی میاری؟

گفت: با التماس!

به شوخی گفتم، می‌دونی آدم چه جوری شهید میشه؟

لبخندی زد و گفت: با التماس!

تکه های بدنش رو که جمع می‌کردم فهمیدم چقدر التماس کرده

شهدا دعا داشتند ادعا نداشتند

نیایـش داشتند نمایش نداشتند

حیا داشتند ریا نداشتند

رسم داشتند اسم نداشتند

برگشت به سمت ما و پوتین‌هایش را در آورد و گفت: ‌اینها نواند.

روزی رفیق برای حفظ جان رفیقش خود را جلوی گلوله مینداخت..

و امروز رفیق،

از رفیق خود سکویی میسازد که پا بر روی او گذارد و پیشرفت کند...

کاروان شهـــــدا مقصدشان کربـــــلا ست

هرکه دارد هوس کربلا بســــم الله

من به قبولی فکر میکنم

و اما تو

به شاگرد اولی

اگر قبرستان جایی است که مردگان را در آن به خاک سپرده اند

پس ما قبرستان نشینان عادات و روزمرگیها را کی راهی به معنای زندگیست؟؟

اگر مقصد پرواز است ؛ قفس ویران بهتر...

پرستویی که مقصد را در کوچ می یابد از ویرانی لانه اش نمی هراسد.

دلـــــــم هوایتـــ را کرده سید!

لحظه به لحظه قلبمـــــــــ را فشار می دهند ثانیه های نزدیکی به ،

بزرگترین پـــــــرواز دنــــیا!

چند نفــــس مانده به پـــرواز....

بال هایم کجاستــــــــــ سید؟!

هر روز... هر هفته ... هر مـــاه ...

کــــج مـی شـود ایـن پـا بـه راه خـطا

ولـی؛

هـر ثانیه... هر لحظه...

یک دست سفت می گیرد این دل را از دور

تـو,

همیشه نگران احوال منی!!!